(Μπάμπης Παπαδημητρίου)
• Για την πολιτική
«Πολιτική για μας στην Αριστερά δεν είναι αυτό το πράγμα που βιώνουμε και βλέπουμε από τις οθόνες των τηλεοράσεων τις τελευταίες μέρες αυτή η διαπλοκή, το ρουσφέτι, η συναλλαγή κάτω από το τραπέζι. Πολιτική είναι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου και για την Αριστερά και τους αριστερούς πολιτική είναι στάση ζωής. Δηλαδή το να είσαι πολιτικοποιημένος και να προσπαθείς να αγωνίζεσαι συλλογικά για να κερδίσεις κάτι αυτό για μας είναι πολιτική και νομίζω ότι θα το έκανα είτε ασχολούμουνα οργανωμένα στην Αριστερά είτε όχι».
• Ερωτηθείς γιατί δεν κατέβηκε ως βουλευτής
«Η δημοκρατία σαφώς περνάει από το κοινοβούλιο αλλά δεν περνάει μόνο μέσα στο κοινοβούλιο και η δράση των κομμάτων της Αριστεράς δεν εξαντλείται εντός των ορίων του κοινοβουλίου.
Δεν κατέβηκα για βουλευτής παρά το γεγονός ότι οι ενδείξεις έλεγαν ότι είχα σχεδόν δεδομένη την εκλογή μου διότι η δημοτικότητα των δημοτικών εκλογών θα επηρέαζε. Δεν κατέβηκα ακριβώς για αυτό το λόγο διότι ήθελα να δώσω ένα άλλο στίγμα, ένα διαφορετικό στίγμα αξιακό. Όχι μονάχα ότι θα μείνω στο δήμο, ότι δεν θα προσπαθήσω να επωφεληθώ της δημοσιότητας εκείνης της συγκυρίας προκειμένου να εξαργυρώσω εγώ μια πιθανή πολιτική καριέρα, δεν με αφορά το ζήτημα αυτό της πολιτικής καριέρας, και νομίζω ότι αυτό το στίγμα το είχαμε ανάγκη στον ΣΥΝ. Γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα στη συλλογική συνείδηση των πολιτών έχει καταγραφεί με μελανή ανάμνηση το ότι στελέχη πρώτης γραμμής του ΣΥΝ επωφεληθήκανε αυτή τη δημοτικότητα, τη συγκυρία για να μεταπηδήσουνε σε άλλους χώρους, σε χώρους εξουσίας.
...εμείς έπρεπε να δώσουμε ένα άλλο παράδειγμα, να δείξουμε ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και εδώ μια νέα γενιά στελεχών συγκροτεί ένα άλλο πλαίσιο αξιακό και ηθικό τηρώντας τις δεσμεύσεις της στους πολίτες».
• Ερωτηθείς πως θα διαχειριστούν την ευκαιρία που παρέχεται στον ΣΥΝ ώστε να μην μάχονται απλώς ως μια απλή παρουσία στην Βουλή αλλά να χτίσουνε κάτι για το μέλλον πιο δυνατό
«...θα ήθελα να σας θυμίσω ότι όλο το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΝ ήτανε μια δύναμη η οποία βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων ταυτόχρονα όμως κατέθεσε και σημαντικές προτάσεις στην ελληνική κοινωνία. Για το 35ωρο, για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ...προτάσεις πολύ συγκεκριμένες, το ζήτημα το κυρίαρχο είναι το κατά πόσο αυτές οι προτάσεις θεωρούνται από κάποιους ρεαλιστικές ή όχι. Και θα ήθελα να σας πω ότι το ρεαλιστικό ή μη ρεαλιστικό το καθορίζουν κάθε φορά οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί. Γιατί σήμερα να έχουμε θεωρήσει ότι μπορεί να είναι ρεαλιστική εκδοχή να ζούμε μέσα στην εργασιακή ανασφάλεια, να έχουμε μια προοπτική να μην πάρουμε ποτέ συντάξεις αλλά δεν θεωρούμε ότι είναι ρεαλιστικό να θεσπίσουμε κανόνες ρύθμισης, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής ώστε να μην υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα, ώστε να υπάρχει κατώτατο εγγυημένο εισόδημα, ώστε να μειωθεί η ανεργία.
Εμείς λοιπόν λέμε ότι μια Αριστερή πολιτική αρχίζει να γίνεται πιο ρεαλιστική διότι αλλάζουν οι συσχετισμοί».
• Ερωτηθείς ποια θα ήταν η στάση του αν γινόντουσαν εκλογές αύριο
«Αν γινόντουσαν οι εκλογές αύριο το πρωί και δεν σας κρύβω ότι εμείς δεν θέλουμε οι εκλογές να γίνουνε όσο πιο μακριά γίνεται διότι θεωρούμε ότι σήμερα υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινωνίας και πιστεύουμε ότι αυτή η χώρα αξίζει μια καλύτερη τύχη από αυτή της οποίας της επιφυλάσσει η σημερινή κυβέρνηση. Αν λοιπόν γινόντουσαν αύριο εκλογές θα καλούσαμε τους πολίτες να ανατρέψουν τους συσχετισμούς και αυτό θα το λέγαμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα από ότι το λέγαμε στις προηγούμενες εκλογές. Θα καλέσουμε τους πολίτες να ανατρέψουν αυτούς τους συσχετισμούς και με βάση τους νέους συσχετισμούς να απαντήσουμε στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος.
Εμάς μας απασχολεί ένα εναλλακτικό σχέδιο εξουσίας και όχι μόνο διακυβέρνησης γιατί μπορεί ορισμένες κυβερνήσεις να έχουνε ένα κομμάτι της εξουσίας αλλά πολύ καλά γνωρίζετε ότι σήμερα η εξουσία δεν είναι μόνο στις κυβερνήσεις και εδώ υπάρχει ανάγκη να μιλήσουμε για έναν νέο καταστατικό χάρτη που θα ρυθμίζει τις σχέσεις πολιτικής εξουσίας και οικονομικής εξουσίας, πολιτικής εξουσίας και ΜΜΕ. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο απαιτείται το οποίο πρέπει οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες αγωνίζονται για αλλαγές προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας να το θεσπίσουνε και να θέσουνε νέους κανόνες για την προστασία την κοινωνική».
«Εμείς θα μπαίναμε σε κυβερνητικό σχήμα μόνο εάν αυτό το κυβερνητικό σχήμα μπορούσε να εξασφαλίσει ριζοσπαστικές αλλαγές, τομές και αναδιαρθρώσεις στη δομή του πολιτικού συστήματος. Δεν μας αφορά να είμαστε ένα συμπλήρωμα σε κυβερνήσεις οι οποίες θα εξακολουθήσουν να έχουν την ίδια πολιτική. Εμείς αν είναι να ʽρθουμε στα πράγματα θα ʽρθουμε για να τα αλλάξουμε ριζικά».
«Δεν φοβόμαστε να κοιτάμε το μέλλον και να λέμε ότι μπορεί να έχουμε εξελίξεις σημαντικές με μια ραγδαία ανατροπή των σημερινών συσχετισμών όπου να μιλάμε από άλλες θέσεις. Σήμερα μιλάμε με βάση τους συσχετισμούς, όχι των δημοσκοπήσεων αλλά των αποτελεσμάτων που έδωσαν οι εκλογές. Αν αύριο είναι άλλα τα αποτελέσματα τότε να είστε σίγουρος ότι και η δυναμική της Αριστεράς θα είναι διαφορετική και τα σημερινά κόμματα θα αλλάξουνε τακτική και γραμμή και οι πολίτες, κυρίως αυτό, αν είναι στο προσκήνιο των εξελίξεων αύριο για παράδειγμα έχει μια απεργία, αν αυτή η απεργία καθηλώσει τη χώρα πως η κυβέρνηση θα μπορέσει να ασκήσει εξουσία; Πως θα μπορέσει να προωθήσει την πολιτική της; Άρα λοιπόν εξουσία δεν ασκούν μόνο οι κυβερνήσεις, ασκεί και το πεζοδρόμιο και ο δρόμος».
«...Πρέπει να μιλήσουμε με νέους όρους για τον σοσιαλισμό, για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα πια, για το πως μπορεί στις μέρες μας και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης να υπάρξει ένα σοσιαλιστικό όραμα, για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας, για μια πιο δίκαιη κοινωνία και συνάμα απελευθερωτική».
• Όταν ακούτε τον Γ. Παπανδρέου πως τον χαρακτηρίζετε σοσιαλιστή ή
απλώς κάποιον άνθρωπο που πέρασε από την εξουσία;
Η αλήθεια είναι ότι με μπερδεύει ο πολιτικός λόγος του κ. Παπανδρέου. Είναι συμπαθής κατά τα άλλα πολιτικός αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω εύκολα που μπορεί να κατατάξει κανείς τον πολιτικό λόγο του κ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ συνολικά. Για παράδειγμα αν κανείς θυμηθεί τις προτάσεις του για ιδιωτικά πανεπιστήμια, ανασφάλιστη εργασία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει ότι είναι ένας λόγος ενός σοσιαλιστή. Μου θυμίζει λίγο τον πολιτικό λόγο του Μπλέρ, της μετάλλαξης δηλαδή της σοσιαλδημοκρατίας προς τον νεοφιλελευθερισμό.
«Εμείς θέλουμε να κάνουμε σαφές σε όλες τις κατευθύνσεις ότι το αν θα δημιουργηθεί κυβέρνηση με την συμμετοχή της Αριστεράς ή όχι δεν έχει να κάνει με την εκτίμηση των προθέσεων αλλά με την πολιτική συμφωνία πάνω στις προγραμματικές θέσεις. Υπό αυτή την έννοια οποιοσδήποτε συμφωνήσει με ένα πρόγραμμα εξουσίας, πρόγραμμα διακυβέρνησης το οποίο θα πηγαίνει τα πράγματα προς τα αριστερά εμείς αυτό θα το εξετάσουμε. Αλλά βλέπουμε σήμερα ότι δεν υπάρχει αυτό το πεδίο και δεν μπορούμε να μην το πούμε στον κόσμο αυτό».
• Για το επεισόδιο με τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο ΣΚΑΙ
«Καταρχήν νομίζω ότι οι μορφές αγώνα όταν έχουνε και έναν τέτοιο συμβολικό χαρακτήρα δεν είναι κακό, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται μια προτίμηση σε έναν συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό και όχι σε άλλους. Δηλαδή εδώ ή θα έπρεπε να γίνει μια συντονισμένη ενέργεια ώστε να γίνει μια παράσταση διαμαρτυρίας σε όλους τους μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς διότι πράγματι υπάρχει ένα ζήτημα. Πράγματι το τελευταίο διάστημα τα δελτία των ειδήσεων βγάζουνε μια εικόνα πάρα πολύ άσχημη, μια μυρωδιά πάρα πολύ άσχημη. Το δελτίο του ΣΚΑΙ είναι αλήθεια ότι είναι διαφορετικό κυρίως επειδή έχει αναφορά στα διεθνή προβλήματα.
Δηλαδή ανοίγει κανείς την τηλεόραση του και θέλει να μάθει τι γίνεται στον κόσμο και βλέπει Ζαχόπουλο, Κουκοδήμο, Αθίνη, Τσούνη...αυτό είναι μια πραγματικότητα η οποία κάνει τον κόσμο να αλλάζει κανάλι όταν έρχεται η ώρα των ειδήσεων άρα λοιπόν εγώ θεωρώ λογικό και πολύ σοβαρή μια πρωτοβουλία ενός συνδικαλιστικού μορφώματος να διεκδικήσει με δυναμικό τρόπο και με ακτιβισμούς... Αυτό που θεωρώ λίγο προβληματικό είναι ότι δεν μπορεί κανείς να επιλέγει έναν σταθμό και μάλιστα έναν σταθμό που δεν είναι και ο χειρότερος από όλους που υπάρχουνε σήμερα. Υπάρχει μια μονομέρεια την οποία δεν μπορώ να την καταλάβω, ελπίζω να έχει γίνει από λάθος συνεννόηση».
• Ερωτηθείς αν αισθάνεται έναν ανταγωνισμό από την πλευρά του ΚΚΕ
«Όχι γιατί νομίζω ότι κάθε φορά όπου γίνεται μια επίθεση απολίτική στο πρόσωπό μου ή στην πολιτική του ΣΥΝ είτε από την κα Παπαρήγα είτε από τον κ. Πάγκαλο αισθάνομαι ότι τελικά στον πολύ κόσμο, στην κοινωνία αυτό έχει θετική απήχηση για μας και όχι αρνητική. Εγώ δεν μπορώ να μπω σε μια λογική ανταγωνισμού.
Όσες δυνάμεις αντιπαλεύουνε τον κυρίαρχο εχθρό σήμερα που δεν είναι εντός της Αριστεράς, είναι απέναντι, είναι το σύστημα συμβάλουνε με τον δικό τους τρόπο σε μια κατεύθυνση. Είναι ρυάκια, μικρά ποταμάκια που πηγαίνουνε στον μεγάλο ποταμό».
«Στόχο έχουμε την κυβερνητική πολιτική και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που σήμερα βρισκόμαστε στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων όχι γιατί καταφέραμε να πούμε κάτι το οποίο αντιλαμβάνεται όλος ο κόσμος ότι δηλαδή η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να σταθεί στο επίπεδο των περιστάσεων αλλά κυρίως επειδή καταφέραμε μέσα από την δράση μας και την οξεία αντιπαράθεση στην Βουλή πολλές φορές να γίνουμε η πραγματική αντιπολίτευση».
• Ερωτηθείς για την «λατρεία» του ΣΥΝ για το δημόσιο
«Πιστεύουμε ότι σήμερα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την χρεοκοπία του επιθετικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και να μιλήσουμε για την ανάγκη μιας νέας κοινωνικής ευθύνης του δημοσίου. Όχι υπό την μορφή που τον συναντήσαμε τα προηγούμενα χρόνια στις χώρες του υπαρκτού, της γραφειοκρατίας αλλά της δεσπόζουσας θέσης του δημοσίου. Δεν μπορεί η ενέργεια να είναι στα χέρια των ιδιωτών , δεν μπορεί το νερό να είναι στα χέρια των ιδιωτών, δεν μπορεί η παιδεία και η υγεία να είναι εμπόριο στα χέρια των ιδιωτών, δεν μπορεί να λιμάνια μας να είναι στα χέρια των ιδιωτών».
• Ερωτηθείς αν η επέκταση του ωραρίου του μετρό τελικά αποβεί ασύμφορη ποιος θα πληρώσει το επιπλέον κόστος
«Για να πετύχει αυτό το μέτρο χρειάζεται και μια σοβαρή καμπάνια, δεν αρκεί μονάχα να το εφαρμόσουν στα κρυφά.
Δεύτερον για αυτό το λόγο πρέπει τα Μέσα μαζικής Μεταφοράς που εξυπηρετούν την κοινωνία να έχουνε δημόσιο χαρακτήρα ακριβώς γιατί δεν μπορεί μονάχα να μιλάμε την οικονομική ανταποδοτικότητα αλλά και την κοινωνική ανταποδοτικότητα. Δεν γίνεται δηλαδή να λέμε ότι δεν συμφέρει να βάζουμε μέχρι τις 2 η ώρα το βράδυ το μετρό σε λειτουργία διότι δεν βγαίνει οικονομικά διότι πρέπει να δούμε τι εξοικονομούμε σε κίνηση, τι εξοικονομούμε σε δυστυχήματα, πόσο αποτιμάται η ανθρώπινη ζωή, πόσο αποτιμάται η ποιότητα ζωής, σε ? θα την μετρήσουμε και αυτή; Για αυτό λοιπόν λέμε ότι χρειάζεται η δεσπόζουσα θέση του δημοσίου για να μπορεί να επενδύει και να καλύπτει το κόστος όταν ορισμένες φορές οι εξισώσεις οι οικονομικές δεν βγαίνουν».
• Για το ασφαλιστικό
«Αναμφίβολα είναι ένα σημαντικό θέμα ίσως από τα πιο σημαντικά και είναι ένα θέμα που θα μετρηθούμε όλοι, θα μετρηθούμε με το μέλλον διότι νομίζω ότι στο ασφαλιστικό καταγράφεται αυτή η αντίθεση της νέας γενιάς που θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο και όλων των παλιών που θα τις σκαπουλάρουν από το πρόβλημα. Η δική μου η γενιά είναι αυτή και οι λίγο μεγαλύτεροι οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο μιας πολιτικής που ξεπάτωσε τα ταμεία προς όφελος άλλων διεκπεραιώσεων και μιας πολιτικής ασύστολης και θα κληθούμε να πληρώσουμε χωρίς να έχουμε εξασφαλισμένο ούτε το σήμερα βεβαίως ούτε το αύριο. Αυτό κάποια στιγμή πρέπει να τεθεί σε μια πάρα πολύ σοβαρή συζήτηση και νομίζω ότι η μόνη δυνατότητα για να αποφύγουμε αυτή την προοπτική είναι η ενεργή δράση των πολιτών. Νομίζω ότι αν αύριο γεμίσουμε τους δρόμους της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων ο κ. Καραμανλής θα καταλάβει ότι δεν μπορεί πια να αποφασίζει χωρίς τον ξενοδόχο».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS