ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ένα νομοσχέδιο που ετοιμάζεται εδώ και αρκετά χρόνια απʼ ό,τι ακούσαμε από πολλούς συναδέλφους και όμως παρουσιάζεται τώρα εντελώς διαφοροποιημένο από αυτό που έχει συζητηθεί επί μακρόν με τους εκπροσώπους των αρμοδίων φορέων στην έρευνα.
Το πρώτο που θέλω και εγώ να υπογραμμίσω είναι η έλλειψη ρητής αναφοράς στο νομοσχέδιο αυτό σχετικά με τη χρηματοδότηση της έρευνας. Αντίθετα απʼ ό,τι διάβασα στα Πρακτικά το προηγούμενο νομοσχέδιο πριν την καινούργια Βουλή προέβλεπε συγκεκριμένη δέσμευση σχετικά με τη χρηματοδότηση της έρευνας.
Δίχως αυτήν τη συγκεκριμένη δέσμευση πώς θα ανέβει η Ελλάδα στην κλίμακα των χωρών που επενδύουν στην έρευνα; Επιστήμονες, γνώση, ιδέες, όλα αυτά τα έχουμε, πρέπει όμως επιτέλους να δείξει πραγματικά η πολιτεία φροντίδα για όλα αυτά. Πότε αυτό; Στο μέλλον, από ένα άλλο νομοσχέδιο;
Θέλω να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Σίγουρα το κριτήριο για την ενίσχυση και την προώθηση της έρευνας δεν πρέπει να εξαρτάται μόνο ή κυρίως από το κατά πόσον αυτή είναι με τη στενή οικονομική έννοια ανταποδοτική.
Θεωρώ ότι λείπει από τους στόχους και τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου η στόχευση για την ανάπτυξη της επιστήμης γενικά. Γιʼ αυτόν το λόγο λείπει απʼ αυτό το νομοσχέδιο και η συγκεκριμένη σχέση της έρευνας με την εκπαίδευση, με τα πανεπιστήμια. Αναφέρθηκε ο στόχος της αριστείας στην επιστήμη. Όντως η αριστεία είναι ένας επιθυμητός στόχος, όμως μόνος του, χωρίς το πλαίσιο των επιστημόνων, χωρίς το πλαίσιο της σταθερής και πολύχρονης επιστημονικής έρευνας από πολλές πλευρές ταυτόχρονα και ιδίως σε πολλαπλά πεδία, η αριστεία και η ποιότητα δεν επιτυγχάνονται ή πάντως δεν αρκούν αν είναι απλές και μόνο εξαιρέσεις σʼ έναν κανόνα όπου η ανάπτυξη της επιστήμης γενικά παραμελείται.
Θέλω να τονίσω ότι η έλλειψη φροντίδας για τη σχέση έρευνας και παιδείας έχει μεγάλη επίπτωση στις ανθρωπιστικές επιστήμες οι οποίες κινδυνεύουν ολοένα και περισσότερο. Και όμως σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η αρχαιολογία, η ιστορία, η φιλοσοφία, η γλωσσολογία θα έπρεπε να αποτελούν προνομιακό πεδίο για την ανάπτυξη της έρευνας σε τομείς οι οποίοι είναι ανεξάντλητοι στη χώρα όπου μένουμε και για τους ανθρώπους με τους οποίους βρισκόμαστε.
Επίσης, ενώ αναφέρεται το Υπουργείο Πολιτισμού ως συμμετέχον στη διυπουργική Επιτροπή, λείπουν από το νομοσχέδιο οι όροι σχετικά με την καλλιέργεια και την έρευνα στον πολιτισμό.
Εδώ μάλιστα θέλω να αναφέρω τη σημασία της προσφοράς σήμερα ορισμένων μουσείων στην έρευνα του πολιτισμού μας, όπως στην έρευνα για τη νεότερη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά ή για τη σύγχρονη τέχνη. Όμως από την έρευνα της πολιτείας οι τομείς αυτοί απουσιάζουν παντελώς. Με τα παραπάνω δεν εννοώ ότι υποτιμώ τη σημασία της καινοτομίας. Κάθε άλλο. Οι Έλληνες μέσα στην πολυδαίδαλη ιστορία τους έχουν παράδοση στην ευρεσιτεχνία και στην καινοτομία.
Αντίθετα, παρατηρώ ότι στο νομοσχέδιο δεν αναφέρονται πουθενά οι συγκεκριμενοποιήσεις για τη χρηματοδότηση της εφαρμοσμένης έρευνας. Η καινοτομία θα εξαρτάται δηλαδή αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια; Αυτά δυστυχώς δεν έχουν τέτοια παράδοση στη χώρα μας, δεν έχουν παράδοση επενδύσεων στην έρευνα. Άρα πώς θα βρεθούν οι πόροι στην εφαρμοσμένη έρευνα;
Θέλω να κλείσω λέγοντας ότι το νομοσχέδιο έχει μία τεράστια έλλειψη. Η τεράστια αυτή έλλειψη είναι ότι δεν ασχολείται με την έρευνα στα ανώτατα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα. Σʼ αυτό το ζήτημα αναφέρθηκαν πολλοί συνάδελφοι και προηγουμένως. Χρειάζεται μία ιδιαίτερη φροντίδα της ανάπτυξης της έρευνας στα πανεπιστήμια.
Θέλω κι εγώ να τονίσω τη σημασία να αναφερθεί στο νομοσχέδιο η συμμετοχή των γυναικών τουλάχιστον με το 1/3 στις διάφορες ερευνητικές και επιστημονικές επιτροπές. Στη χώρα μας όλα τα τελευταία χρόνια έχουμε πάρα πολλές γυναίκες που όλο και περισσότερο δείχνουν τις ικανότητές τους στην επιστήμη και στην έρευνα. Είναι πραγματικά μεγάλη απώλεια για τον τόπο αλλά και μεγάλη αδικία όλο αυτό το επιστημονικό προσωπικό να μην συμμετέχει στις Επιτροπές που διαρκώς διοργανώνονται. Διαμορφώνονται διαρκώς καινούργιες επιστημονικές Επιτροπές, χωρίς όμως να συμμετέχει σʼ αυτές ο απαραίτητος αριθμός γυναικών.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι στο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας υπάρχουν μόνο τρεις γυναίκες στα εξήντα δύο συνολικά τακτικά μέλη.
Θεωρώ ότι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει στο παρόν νομοσχέδιο και υποστηρίζω την τροπολογία την οποία υπογράψαμε πολλές γυναίκες, αλλά και άνδρες από το Κοινοβούλιό μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Φιλίνη.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS