Το δράμα του ανήλικου 10χρονου πρόσφυγα που μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία της πόλης, μετά από τροχαίο, και παίρνει εξιτήριο για... “κατʼ οίκον νοσηλεία” στον καταυλισμό, είναι μια απʼ τις χαρακτηριστικότατες περιπτώσεις υποκρισίας και στρουθοκαμηλισμού όλων όσων αρνούνται να δουν και να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος.
Είναι αδιανόητο για ένα 10χρονο τραυματισμένο παιδί να μην υπάρχει ένα κατάλυμα νέων στην Πάτρα για την προσωρινή έστω διαμονή και περίθαλψή του όσο διαρκεί η ιατρική παρακολούθησή του.
Το γεγονός ότι το παιδί στάλθηκε από τη Δευτέρα στο Κέντρο Κοινωνικής Στήριξης στα Λιόσια, όπου δεν υπάρχει δυνατότητα διερμηνείας και συνεννόησης, δυσχεραίνει την αντιμετώπιση του προβλήματος και δυσφημεί για μια ακόμη φορά την πόλη μας.
Η ανθρωπιστική ( εκτός των άλλων) διάσταση του θέματος τόσο του συγκεκριμένου παιδιού, όσο και άλλων περιπτώσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας( σπάσιμο χεριού 16χρονου από ένστολο) απαιτούν τη συνεργασία των αρμόδιων φορέων της πόλης και της πολιτείας.
Δεν μπορεί η τιμή και η υπόληψη της πόλης των Πατρέων να σώζεται κάθε φορά από την ευαισθησία και την ενεργοποίηση μεμονωμένων πολιτών.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS