Η Αριστερά δεν έχει άμεση σχέση με σούπερ μάρκετ και μπακάλικα. Έχει σχέση με τη μείωση, μέχρι την τελική κατάργηση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, με τον πολιτισμό και τη χειραφέτηση του ανθρώπου.
Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει ότι μένει αδιάφορη στις κοινωνικές εξελίξεις και διεργασίες που επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων. Η κατάργηση του συνοικιακού μπακάλικου ή του μανάβικου δε θεωρώ ότι θα κάνει πιο ευτυχείς τους ανθρώπους. Μάλιστα, θα έλεγα ότι ο μπακάλης, ο μανάβης, όπως και ράφτης και ο τσαγκάρης έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους στο αντίθετο.
Από την άλλη, τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν τη δύναμη να ανεβάζουν την παραγωγικότητα και την ποικιλία των προϊόντων, χωρίς όμως να μπορούν να κάνουν ανθρώπινη την επαφή με τον καταναλωτή, ο οποίος τελικά αισθάνεται πιο αδύνατη την αίσθηση οποιουδήποτε ελέγχου.
Γι αυτό ακριβώς επιβιώνει ακόμη το μικρό μαγαζί, διότι ο καταναλωτής θέλει και επιδιώκει τη σχέση με τον πωλητή του, διότι μέσα από το κανάλι αυτό της επικοινωνίας μπορεί να εκφράσει και τα παράπονά του, κάτι που αδυνατεί να πράξει στο μεγάλο κατάστημα.
Επειδή όμως δε μπορούμε να επιβάλλουμε ορισμένα πράγματα, εμάς μας ενδιαφέρει να μη λαμβάνονται τέτοια μέτρα και πρακτικές που αποβαίνουν εις βάρος των μικρών επιχειρήσεων.
Και φυσικά, όσο θα υπάρχουν αντιθέσεις στην κοινωνία, ασφαλώς και θα υπάρχουν αριστερές και δεξιές πολιτικές, οι οποίες και ορατές και ευδιάκριτες είναι. Η διεύρυνση ή μη των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων υποδηλώνει μια δεξιά ή μια αριστερή πολιτική;
Η σύγχυση στην κοινωνία προκαλείται επειδή, παρότι οι αξίες και οι διαφορές παραμένουν αναλλοίωτες, αλλάζει το έδαφος στο οποίο αυτές αναπτύσσονται, αλλάζει ο τρόπος προσέγγισης των διαφόρων ζητημάτων και οι μέθοδοι επίλυσής τους.
Πιστεύω τελικά όμως ότι ζούμε μια μεταβατική περίοδο.