Τον τελευταίο καιρό η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη των συνεπειών του Νεοφιλελευθερισμού.
Η απορρύθμιση και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων έχει σαν αποτέλεσμα επισφαλείς θέσεις εργασίας, με αμοιβές που δεν εξασφαλίζουν την επιβίωση, χωρίς κοινωνική ασφάλιση με ατομικές συμβάσεις μέχρι και μιας μέρας και με υψηλή ανεργία. Πλήττονται κυρίως οι νέοι και οι γυναίκες.
Απαξιώνεται η εργασία ως μέσο, όχι μόνο βιοπορισμού αλλά και κοινωνικοποίησης και χειραφέτησης των γυναικών.
Ιδιωτικοποιούνται με μεγάλο ζήλο τομείς του κοινωνικού κράτους που αποτελούν την κύρια στήριξη για την ουσιαστική ισότητα των φύλων. Δηλαδή, όλο το πλέγμα της μέριμνας και της φροντίδας φορτώνεται στους ώμους των γυναικών.
Η εμπορευματοποίηση, ως ύπατη αξία και αρχή του νεοφιλελευθερισμού μετατρέπει τα κοινωνικά αγαθά σε εμπορεύματα. Μέχρι και το ανθρώπινο σώμα αποτελεί προϊόν συναλλαγής. Ακόμη και η εμφάνιση των εργαζομένων γυναικών μπήκε στην διατίμηση.
Απαξιώνεται η πολιτική και υπονομεύεται η συλλογική δράση. Αποθεώνεται ο ατομισμός και ο άκρατος ανταγωνισμός. Υπάρχουν αυτοί που έχουν δικαίωμα να ζουν και αυτοί που δεν έχουν, οι «λαθραίοι» δηλ. οι μετανάστες και οι πρόσφυγες γυναίκες και άντρες.
Οι προληπτικοί πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Ο ακήρυχτος πόλεμος στην Παλαιστίνη είναι το συνεχιζόμενο ολοκαύτωμα με θύματα κυρίως τις γυναίκες, τα παιδιά.
Στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» καταργούνται ελευθερίες και δικαιώματα των πολιτών, κατεδαφίζεται ο νομικός πολιτισμός. Σε τέτοιες συνθήκες υποχωρεί το αίτημα της ισότητας των δύο φύλων ως αναπόσπαστο στοιχείο της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι συντηρητικές ιδεολογικές αξίες που προάγει ο νεοφιλελευθερισμός σε αγαστή συνεργασία με την πατριαρχία, είναι ιδιαίτερα εχθρικές προς τις γυναίκες. Επιχειρείται σε όλη την Ευρώπη η αμφισβήτηση και η κατάργηση κεκτημένων δικαιωμάτων των γυναικών, όπως συμβαίνει σήμερα με το αναφαίρετο δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.
Προπαγανδίζονται οι πιο οπισθοδρομικές απόψεις, όσον αφορά, την απελευθέρωση των γυναικών στην οικογένεια, στην εργασία, την κοινωνία.
Δεν υπάρχει απλώς ο κίνδυνος να χάσουν οι γυναίκες ένα μέρος απʼ όσα με σκληρούς και μακρόχρονους αγώνες πέτυχαν σήμερα κινδυνεύουν με γενική εκθεμελίωση και τα αποτελέσματα των αγώνων τους και οι αρχές πάνω στις οποίες στηρίχθηκαν οι κατακτήσεις τους. Γι αυτό ποτέ άλλοτε ο φεμινισμός δεν ήταν τόσο συνυφασμένος με το γενικότερο αγώνα για την κοινωνική πρόοδο. Ποτέ άλλοτε δεν φάνταζε τόσο επιβεβλημένη η συμμαχία του φεμινιστικού κινήματος με το εργατικό κίνημα, με το κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και γενικά με το αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο.
Φέτος η 8 Μάρτη 2008, συμπίπτει με τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, γυναικών και ανδρών ενάντια στις συνέπειες της στη λαίλαπας του νεοφιλελευθερισμού.
Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες αντιστέκονται στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος με πρώτα θύματα τις γυναίκες.
Αντιστέκονται, σε ό,τι χειροτερεύει την ζωή και υπονομεύει το μέλλον τους, υπερασπίζονται την δημόσια υγεία και παιδεία, το δημόσιο κοινωνικό κράτος, το περιβάλλον. Στους αγώνες αυτούς οι γυναίκες συμμετέχουν μαζικά . Ανυποχώρητες και ενωμένες διεκδικούν τα δικαιώματά τους σε αξιοπρεπή εργασία και ζωή.
Ο Συνασπισμός συμπαραστέκεται στους αγώνες τους, και δεσμεύεται να συμβάλλει στον αγώνα για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των κατακτήσεων και των αρχών του γυναικείου φεμινιστικού κινήματος.
To Γραφείο Τύπου