Ο χρόνος κατά τον οποίο συμβαίνουν οι αναταράξεις που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις δεν είναι τυχαίος.
Πρόκειται για μια «στιγμή» κατά την οποία έχουμε ως χώρα διανύσει μια μακρά περίοδο, δεκατεσσάρων και πλέον ετών, ισχυρής οικονομικής μεγέθυνσης. Πρόκειται για το δεύτερο αναπτυξιακό κύκλο που συντελείται μετά το Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πορεία αυτού του αναπτυξιακού κύκλου σημαντικά τμήματα της κοινωνίας διαπιστώνουν ότι, αντί να έλθει και η δική τους σειρά να γευτούν τους καρπούς της ανάπτυξης, απειλούνται με περιθωριοποίηση. Και ενώ ευνοεί τον ιδιωτικό πλουτισμό των ολίγων η ανάπτυξη αυτή, οδηγεί ταυτόχρονα σε υποβάθμιση των συλλογικών όρων ζωής.
Η κρίση του δικομματισμού, δηλαδή, έρχεται όταν η νεολαία, ο κόσμος της εργασίας και ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας συνειδητοποιούν τα όρια αυτού του μοντέλου ανάπτυξης, όταν μέσα από τη συνειδητοποίηση αυτή διαπιστώνουν ότι εκείνο που πρέπει να αλλάξει δεν είναι μόνο ο πιανίστας αλλά και η μουσική που αυτός παίζει.
Αυτό είναι ένα μοτίβο που αυτοεπιβεβαιώνεται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ανατροφοδοτείται από πολλές και διαφορετικές αφετηρίες.
Αν μια πρώτη αφετηρία είναι, όπως είπαμε, το μοντέλο ανάπτυξης με τις κοινωνικές αλλά και περιβαλλοντικές του παραμέτρους, μια δεύτερη αφετηρία είναι το κράτος.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν οικειοποιήθηκαν απλώς το κράτος, το υπερεκμεταλλεύτηκαν κομματικά, χωρίς να το εκσυγχρονίσουν ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί έστω και στοιχειωδώς στις ανάγκες των πολιτών. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, η επαφή του πολίτη με το κράτος κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μια περιπέτεια, ενώ οι πυρκαγιές του καλοκαιριού αποκάλυψαν ένα κράτος που λειτουργεί ως πηγή συλλογικής ανασφάλειας παρά ως παράγων της συλλογικής ασφάλειας.
Μια τρίτη αφετηρία είναι τέλος ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία των κομμάτων, πολιτικές συμπεριφορές, θέματα διαφθοράς και πολιτικής ηθικής.
Η στροφή, συνεπώς, προς το ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει βαθύτερες ανάγκες και μονιμότερα αιτήματα όχι απλά για μια άλλη κυβέρνηση αλλά για ένα διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης. Όχι απλά για περισσότερη ανάπτυξη αλλά για άλλον τύπο ανάπτυξης ως προς τις οικολογικές και τις κοινωνικές του συντεταγμένες. Σʼ αυτές ακριβώς τις ανάγκες και σʼ αυτά τα αιτήματα καλείται νʼ απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS