ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή η συνταγματική αναθεώρηση, έτσι όπως είχε προβλεφθεί και προγραμματιστεί, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνει. Όμως, παρʼ όλα αυτά έχει σημασία να θέσουμε ορισμένα θέματα.
Κατʼ αρχάς, είναι σαφές ότι το άρθρο 24 έτσι όπως ήταν διαμορφωμένο, με την ιστορία που έχει, που διαμορφώθηκε ήδη από το 1975, όπου πρωτοπόρησε η χώρα μας για να αποκτήσει ένα τέτοιο άρθρο σχετικά με το περιβάλλον και στη συνέχεια που έγινε προσπάθεια να αναθεωρηθεί, αλλά ευτυχώς δεν κατορθώθηκε, αυτό το άρθρο 24 πρέπει να παραμείνει όπως είναι. Είναι ένα άρθρο που με λιτές διατάξεις, παρά τις ελλείψεις που ενδεχομένως έχει, λέει την ουσία αυτού που πρέπει να προστατευτεί, να διατηρηθεί ως προς το περιβάλλον στη χώρα μας.
Από εκεί και πέρα χρειάζονται νόμοι, οι οποίοι να έρχονται κάθε φορά να συγκεκριμενοποιούν τα πράγματα. Αυτοί οι νόμοι εάν είναι αντιπεριβαλλοντικοί με το διάχυτο έλεγχο που έχουν τα δικαστήρια θα μπορούν να ελέγχονται, να κοιτάζονται και βεβαίως, με την εξαίρετη νομολογία που έχουμε του Συμβουλίου της Επικρατείας, θα είναι δυνατόν κάθε φορά να γίνεται μία υπεράσπιση του περιβάλλοντος με τον καλύτερο τρόπο. Και γιʼ αυτό κιόλας είμαστε κατά του να υπάρξει αυτό το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο θα αφαιρέσει αυτόν τον διάχυτο έλεγχο από τα δικαστήρια και από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα δικαιούται κάποιος να πει σήμερα ότι για πρώτη φορά μετά από την περίοδο που συγκλόνισε τη νεοελληνική ιστορία, όταν ο λαός μαζικά υπερασπιζόταν σε δρόμους και πλατείες το άρθρο 114 του Συντάγματος και μαζί με αυτό βέβαια υπερασπιζόταν τη δημοκρατία, για πρώτη φορά σήμερα έχει αγκαλιαστεί ξανά πλατιά από το λαό η υπεράσπιση ενός άρθρου του Συντάγματος. Και αυτή είναι η υπεράσπιση του άρθρου 24. Και γιατί αυτό; Γιατί η υπεράσπιση του άρθρου 24 ταυτίζεται με την υπεράσπιση του περιβάλλοντος κατά της μόλυνσης και της καταστροφής του στο σήμερα, αλλά και υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης για τις γενιές που έρχονται.
Μας είχε υποσχεθεί και ο Υπουργός Χωροταξίας και ο Πρωθυπουργός ότι επρόκειτο να υπάρξουν αναδασώσεις, κτηματολόγια, δασολόγια κ.λπ.. Και μάλιστα και ο Υπουργός Χωροταξίας είχε υποσχεθεί ότι θα έπαιρνε πίσω την ανάγκη να πιστοποιούνται οι αεροφωτογραφίες από το 1975 κ.λπ.. Αυτό, όμως, δυστυχώς δεν τηρήθηκε. Και πρέπει να πούμε και εμείς το εξής. Ότι εάν γίνει δεκτό να χαρακτηρίζονται τα δάση και οι δασικές εκτάσεις από το 1975 και μετά, τότε όλη η περίοδος της χούντας, των καταπατήσεων και των δωρεών που έγιναν από τη χούντα προς συνεταιρισμούς κ.λπ., όλα αυτά θα έλθουν να επιβεβαιωθούν, να επιβραβευθούν. Δεν πρέπει για κανένα λόγο αυτό να γίνει δεκτό.
Αλλά επιπλέον θέλω εδώ να επισημάνω ότι εάν γίνει κάποιος χρονικός προσδιορισμός, φοβάμαι πάρα πολύ ότι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου, ώστε ο οποιοσδήποτε να μπορεί να χειρίζεται αυτό το χρονικό όριο και να λέει, ναι, η καταπάτηση έγινε πριν από αυτό και άρα μπορούμε τώρα να πολεοδομήσουμε ή να χτίσουμε μέσα σε μία αμφισβητούμενη τέτοια περιοχή.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα και για τη σημασία του να μην αναθεωρηθεί και ο όρος των δασικών εκτάσεων, ως όρος ο οποίος πρέπει να προστατευθεί. Μην ξεχνάμε ότι εάν γίνει μία τέτοια αναθεώρηση προς αυτήν την κατεύθυνση, το 1/3 περίπου των περιοχών που σήμερα προστατεύονται με τον όρο δασική έκταση, θα έλθει να αφαιρεθεί από όλο αυτόν το χώρο της προστασίας. Ιδιαίτερα μην ξεχνάμε, ότι η χώρα μας που είναι μία μεσογειακή χώρα χαρακτηρίζεται από τη μεσογειακή βλάστηση. Η μεσογειακή βλάστηση ιδιαίτερα στις περιοχές που είναι κοντά στις ακτές χαρακτηρίζεται από αραιή βλάστηση, από αραιές πευκόφυτες περιοχές. Όλες αυτές οι αραιές πευκόφυτες περιοχές που βρίσκονται στις ακτές μας, που βρίσκονται στις περιοχές γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, αυτήν τη στιγμή βρίσκονται κάτω από τεράστιο κίνδυνο. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα και στις περιοχές της Ηλείας που συζητήσαμε πάρα πολύ μετά από τις πυρκαγιές, την περιοχή του Καϊάφα. Αναφέρομαι βέβαια και στις περιοχές της ανατολικής Αττικής, αλλά και γενικότερα στις περιοχές της Αττικής με τους ορεινούς όγκους, οι οποίοι απειλούνται όλο και περισσότερο από την άνοδο των σπιτιών που πάνε όλο και περισσότερο στις κορυφές.
Αλλά πρέπει να πούμε και κάτι άλλο, επειδή χαιρετίστηκε το νέο χωροταξικό, το οποίο συντόμως πρόκειται κιόλας να συζητήσουμε στη Βουλή των Ελλήνων, ότι στα πλαίσια αυτού του χωροταξικού και ιδιαίτερα του χωροταξικού για τον τουρισμό, που έχει τύχει ήδη να δούμε, προβλέπεται να υπάρξει μία οικοδόμηση, μία τουριστική ανάπτυξη, όχι αειφόρος βέβαια, με έντονη παραθεριστική κατοικία και μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα, σε περιοχές που θα έπρεπε πραγματικά να βρίσκονται κάτω από την άμεση υπεράσπιση της πολιτείας.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουν πραγματοποιηθεί οι μεγάλες επιταγές του σημερινού άρθρου 24 που θα έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί. Δεν έχει γίνει το δασολόγιο, δεν έχει γίνει το κτηματολόγιο, δεν έχουν γίνει συγκεκριμένα χωροταξικά σχέδια, δεν έχει γίνει επικαιροποίηση ρυθμιστικών σχεδίων που χρονίζουν. Και πολύ φοβάμαι ότι εάν γίνουν αναθεωρήσεις στην κατεύθυνση που τώρα εισηγείται η Κυβέρνηση, οι αναθεωρήσεις αυτές θα ανοίξουν το δρόμο, ώστε να γίνουν με πολύ αντιδραστικό τρόπο θα έλεγε κάποιος όλα αυτά τα δασολόγια, τα κτηματολόγια, τα χωροταξικά, τα οποία θα έπρεπε ουσιαστικά να υπερασπιστούν το περιβάλλον και όχι να το ανοίξουν στις καταπατήσεις.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ και εγώ ξανά στο ζήτημα της σημασίας, του ρόλου που έχει παίξει με τη νομολογία του το Συμβούλιο της Επικρατείας, μία νομολογία που έχει υπερασπιστεί το περιβάλλον και απέναντι στα μεγάλα έργα, όπως η εκτροπή του Αχελώου, αλλά και σε πολεοδομικές επεξεργασίες που έχουν γίνει από δήμους κ.λπ. και οι οποίες πάρα πολλές φορές έχουν καταπατήσει την αειφόρο ανάπτυξη. Γιʼ αυτό είμαι και εγώ πολύ διστακτική απέναντι σε όλα αυτά που είπε και ο κύριος Υπουργός ότι όχι, η Κυβέρνηση δεν είναι κατά της αειφόρου ανάπτυξης, όχι δεν είμαστε κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας. Δυστυχώς στην πράξη είσαστε, αυτό το υπερασπιζόμαστε και πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να περάσει αυτή η αναθεώρηση, η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και για τις σημερινές γενιές, αλλά και για τις μέλλουσες γενιές.
Ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS