1. Είναι γνωστό στους πάντες το πρόβλημα του νερού, που στο μέλλον θα είναι όλο και πιο οξύ, ιδιαίτερα στις μεσογειακές περιοχές. Είναι επίσης φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει υποτιμήσει το γεγονός αυτό και σέρνεται κυριολεκτικά στο παρά πέντε να παρουσιάσει το σχέδιο της για διαχείριση των υδατικών πόρων υπό την πίεση της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ. Έτσι παρά το ότι έχει ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο εδώ και αρκετό χρόνο, ακόμα η εφαρμογή της παρουσιάζει προβλήματα και αγκυλώσεις, που έχουν να κάνουν με την έλλειψη πολιτικής βούλησης.
2. Η χώρα δεν χρειάζεται ένα πλαίσιο όπως το Εθνικό Πρόγραμμα Διαχείρισης και Προστασίας των Υδατικών Πόρων, που παρουσίασε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. ¨Ένα πλαίσιο που στηρίζει ένα σύνολο από τεχνικά έργα και παρεμβάσεις, για να στηρίξει την ανάπτυξη που τα οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα θέλουν. Χρειάζεται ένα πλαίσιο που θα κωδικοποιεί μια νέα προσέγγιση της προστασίας των υδατικών πόρων της χώρας. Το νερό μας χρειάζεται για να στηρίξει τους αναπτυξιακούς μας σχεδιασμούς ή οι σχεδιασμοί μας θα πρέπει να στηριχτούν στην ποσοτική επάρκεια και την ποιοτική προστασία των υδατικών πόρων; Εμείς, ο Συνασπισμός, έχουμε κάνει την δεύτερη επιλογή.
3. Ιδιαίτερα δεν μπορεί να υποστηριχθούν εκτροπές σαν αυτή του Αχελώου, που είναι επιλογή για συγκεκριμένη γεωργική εκμετάλλευση, και δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις πραγματικές δυνατότητες της συγκεκριμένης υδατικής οικονομίας. Η κατανομή του υδατικού δυναμικού της χώρας είναι φυσική πραγματικότητα δεν είναι πρόβλημα, που η λύση του θα σχεδιαστεί σε κάποια τεχνικά γραφεία.
4. Η αναπτυξιακή αντίληψη πρέπει να έχει κατεύθυνση την αειφορική διαχείριση των υδατικών πόρων.
Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS