«Είναι φανερό πια τις τελευταίες μέρες ότι μπαίνουμε σε μια νέα πολιτική φάση και ότι η περίοδος του μέλιτος σε σχέση με την αντιμετώπιση-την αμήχανη αντιμετώπιση- που είχε αυτή η έκρηξη, όχι η δημοσκοπική, αλλά η κοινωνική έκρηξη που αντανακλάται στη δυναμική του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αυτή λοιπόν η αμήχανη αντιμετώπιση από την πλευρά των άλλων πολιτικών δυνάμεων αλλά και των ΜΜΕ, έχει τελειώσει. Περνάμε σε μια νέα φάση, οξύτατης, σφοδρής αντιμετώπισης. Βέβαια εμείς αυτό το περιμέναμε και εδώ, αν θέλετε, θα κριθεί και η δυνατότητα που έχουμε να μετατρέψουμε αυτό το κοινωνικό ρεύμα σε μια διαρκή σχέση. Σε μια διαρκή σχέση υποστήριξης, συμπόρευσης, προκειμένου να δώσουμε μια ελπίδα εναλλακτικής προοπτικής για τον τόπο.
Εμείς δεν ζαλιστήκαμε μελετώντας τις δημοσκοπήσεις, ούτε παραμείναμε εκεί στο να βλέπουμε κάθε λίγο και λιγάκι τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Εμείς συνεχίσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα μια προσπάθεια και θα συνεχίσουμε το επόμενο διάστημα, μια προσπάθεια επαφής με τους πολίτες, επαφής με τα προβλήματα, μέσα στους κοινωνικούς και τους εργασιακούς χώρους, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό που πολλοί ονόμασαν « έκρηξη» και «φούσκα» δημοκοπική, δεν είναι ούτε έκρηξη, ούτε φούσκα. Έχει πολύ βαθύτερα αίτια. Και τα αίτια έχουν να κάνουν με την αδυναμία του σημερινού πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα. Και τα αίτια έχουν να κάνουν με το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων σήμερα ζει μέσα στα πλαίσια μιας εργασιακής ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον. Οι δυνάμεις που κυριάρχησαν το προηγούμενο διάστημα και κυβέρνησαν τον τόπο δεν έχουν να δώσουν απαντήσεις σε αυτά τα προβλήματα. Ο κόσμος περιμένει από μας απαντήσεις. Κι έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτή τη νέα επαφή που διαμορφώνουμε με τους πολίτες, με τους εργαζόμενους, κυρίως με τους νέους ανθρώπους.
Το επόμενο διάστημα είναι βέβαιο για μας ότι αυτή η επίθεση θα ενταθεί. Τις τελευταίες δυο-τρεις μέρες βλέπουμε ότι όλες σχεδόν οι εφημερίδες, μεγάλες και μικρότερες, και τα ΜΜΕ κατακρεουργούν το Συνασπισμό, την ηγεσία του, το ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπαθούν να παρουσιάσουν τον Αλαβάνο ως το Μέγα Ναπολέοντα, εμένα ενδεχομένως ως κάποιον επαρμένο σταρ ή ως τον πρωταγωνιστή της διαφήμισης του Τζόκερ, το νεόπλουτο που δεν ξέρει τι έχει. Θα δούμε κι άλλα στο μέλλον. Νομίζω ότι αυτά τα περιμέναμε και νομίζω ότι δεν πρέπει να μας ανησυχούν. Και δεν πρέπει να μας ανησυχούν, διότι οι πολίτες που στρέφουν την ελπίδα και το βλέμμα τους σε μας δεν το στρέφουν επειδή διάβασαν θετικά σχόλια σε μερίδα του τύπου ή επειδή ξαφνικά είδαν κάτι το οποίο αισθητικά τους ταιριάζει. Στρέφουν το βλέμμα τους σε μας ακριβώς επειδή θεωρούν ότι μπορούμε να αποτελέσουμε μια δύναμη που θα υπερβεί την υπάρχουσα κατάσταση. Και για να υπερβείς την υπάρχουσα κατάσταση πρέπει να συγκρουστείς με αυτή την υπάρχουσα κατάσταση. Και βεβαίως αυτή τη σύγκρουση θα την έχουμε το επόμενο διάστημα μπροστά μας.
Πώς πρέπει να απαντήσουμε εμείς σε αυτή την επίθεση; Υπάρχουν τρεις τρόποι: Ο ένας είναι να κομπιάσουμε, να καθίσουμε στα αυγά μας, να μείνουμε αδρανείς, να περιμένουμε να έρθει σαν ώριμο φρούτο ο κόσμος στην αγκαλιά μας και να μην κάνουμε τίποτα, από φόβο μην τυχόν και ενταθούν οι επιθέσεις. Δε φοβάμαι ότι θα το κάνουμε γιατί δεν είναι στο χαρακτήρα μας. Ο δεύτερος τρόπος είναι να μπούμε στη λογική να απαντάμε διαρκώς. Κι αυτό φοβάμαι ότι μπορεί και να το κάνουμε, διότι αυτό είναι στο χαρακτήρα μας. Να μπούμε δηλαδή σε μια λογική, διαρκώς, αντί να ασχολούμαστε με το δάσος που είναι τα πραγματικά προβλήματα, τα κοινωνικά προβλήματα, η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια, το ασφαλιστικό που έρχεται, τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά, η νεολαία, εμείς να ασχολούμαστε με το τι είπε ο κ. Λοβέρδος για τους σαλταδορισμούς, με το τι απάντησε ο κ. Πάγκαλος, με το πώς μας σχολιάζουν τα μέσα ενημέρωσης, τι είπε ο τάδε δημοσιογράφος… Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό, δεν πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό. Στόχος μας πρέπει να είναι να προσπαθήσουμε να αντιπαρατεθούμε όσο πιο δυνατά και όσο πιο καλά μπορούμε στην κυβερνητική πολιτική, στη συντηρητική πολιτική. Να βρούμε διεξόδους μέσα από τα κινήματα, μέσα από τους αγώνες, προσπαθώντας ανατρέψουμε το σημερινό πολιτικός σκηνικό. Και αυτό το στόχο πρέπει να τον ενισχύσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα. Άρα λοιπόν υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση, και αυτή η εκδοχή είναι η φυγή προς τα μπρος. Να δεθούμε δηλαδή στο κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και να μην αντιδρούμε στις σειρήνες και να προσπαθήσουμε να αντεπεξέλθουμε στις προσδοκίες που έχει ο κόσμος να μας βλέπει δίπλα του, εκεί όπου αντιστέκεται, εκεί όπου οργανώνει τις αντιστάσεις του. Να μας βλέπει δίπλα του στα συλλαλητήρια για το ασφαλιστικό, στις κινητοποιήσεις για το περιβάλλον, στις κινητοποιήσεις για την παιδεία, εκεί όπου προσπαθούν οι εργαζόμενοι και η κοινωνία να οργανώσει τις αντιστάσεις της, απέναντι στην επιθετική πολιτική της κυβέρνησης που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα.
Έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση στην ΚΠΕ για την οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΝ και για την πολιτική εξόρμηση. Νομίζω ότι ορισμένες φορές βάζουμε μόνοι μας διλήμματα τα οποία δεν υπάρχουν. Και καμιά φορά υπάρχει ο κίνδυνος αυτά τα διλήμματα να δημιουργήσουν πρόβλημα στις συμμαχίες μας με τις άλλες δυνάμεις. Διότι νομίζω ότι μέχρι στιγμής κανείς από τους συντρόφους της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν έχει αναρωτηθεί για ποιο λόγο ο Συνασπισμός προχωράει σε μια διαδικασία πολιτικής εξόρμησης. Είναι απολύτως λογικό. Το ίδιο πρέπει να κάνουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτή η προσπάθεια ανασυγκρότησης μπορεί να βοηθήσει τον κοινό μας στόχο, το κοινό μας εγχείρημα. Όμως πρέπει να παραδεχθούμε –και αυτό φάνηκε από αυτή τη διήμερη συνεδρίαση της ΚΠΕ- πως υπάρχουν οργανωτικά προβλήματα τα οποία πρέπει να λύσουμε. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει να εξαντλείται αυτή η δυναμική στις περιοδείες του προέδρου ή στην επικοινωνιακή τακτική ή στη δημοτικότητα του Αλαβάνου κα του Τσίπρα και να περιοριστεί εκεί .
Η αναζωογόνηση του κόμματος, η δυνατότητα να αποκτήσουμε πιο μαζικές οργανώσεις είναι προϋπόθεση για να πάμε πιο μπροστά. Και βεβαίως είναι σαφές ότι αυτό δεν θα λυθεί μέσα στους επόμενους τρεις μήνες.
Όμως μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, ή έξη μήνες που είναι κρίσιμοι μήνες, για το αν αυτή η δοκιμή θα πετύχει, για το αν θα αντέξουμε στις επιθέσεις που θα δεχθούμε, αν αυτό το επόμενο διάστημα δεν προσανατολιστούμε στην κοινωνική βάση προκειμένου να κάνουμε πιο ισχυρές τις οργανώσεις μας, πιο ισχυρούς τους δεσμούς μας με τους πολίτες που στρέφονται σε μας, νομίζω ότι θα έχουμε χάσει πάρα πολύ πολύτιμο χρόνο.
Άρα λοιπόν αυτή την προσπάθεια για την πολιτική εξόρμηση πρέπει να την προχωρήσουμε. Και πρέπει να την προχωρήσουμε με μια άλλη λογική. Πολιτική εξόρμηση δεν σημαίνει ότι ο πρόεδρος κάνει περιοδείες. Πολιτική εξόρμηση σημαίνει ότι όλα τα στελέχη μπαίνουν σε θέση μάχης. Και θα συμφωνήσω με το Δημ. Παπαδημούλη ότι θα πρέπει να γίνουμε πιο συλλογική ομάδα, να αλλάζουμε πιο πολλές και μακρινές μπαλιές καμιά φορά. Και εδώ χρειάζεται να δούμε ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει όλα τα στελέχη, τους βουλευτές , τα στελέχη της ΠΓ της ΚΠΕ. Διότι αυτό κατά την άποψή μου είναι ένα σχέδιο πολιτικής εξόρμησης. Σε κάθε εργασιακό χώρο, στους χώρους της νεολαίας, να βρισκόμαστε παντού όπου αναπτύσσονται αντιστάσεις. Πιστεύω ότι μέχρι στιγμής έχουμε καταφέρει και όπου δημιουργούνται μαζικές κινητοποιήσεις υπάρχει ο Συνασπισμός. Αυτό όμως πρέπει να το κάνουμε με έναν πιο σχεδιασμένο και πιο οργανωμένο τρόπο.
Το άλλο μεγάλο ζήτημα το επόμενο διάστημα πέρα από την πολιτική εξόρμηση, είναι η υπόθεση του ασφαλιστικού. Για μας το ασφαλιστικό δεν τελειώνει την επόμενη βδομάδα στη Βουλή. Και η δική μας πρωτοβουλία δεν είχε μονάχα θεσμικό χαρακτήρα. Θα αξιοποιήσουμε κάθε προσπάθεια, μέσα στη Βουλή, μέσα από τη διαχείριση των θεσμικών μας δυνατοτήτων, αλλά κυρίως μέσα στην κοινωνία, διότι αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη η πιο σημαντική δημοσκόπηση αν θέλετε, και το πιο σημαντικό δημοψήφισμα είναι το δημοψήφισμα που καταλήγει σε συντριπτική δυσπιστία της κοινωνίας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Η πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών είναι μια πρωτοβουλία η οποία τώρα ξεκινάει και πρέπει να οδηγήσει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Και πρέπει όλα τα μέλη του κόμματος, όλες οι οργανώσεις να εντείνουν την προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση.
Τις επόμενες μέρες θα ξανάρθει στην επικαιρότητα το ζήτημα της διαφοράς της χώρας μας με την ΠΓΔΜ για την ονομασία. Προτεραιότητα γα μας ήταν , είναι και θα είναι η υπεράσπιση της ειρήνης στα Βαλκάνια. Κι αυτό είναι για μας το πλαίσιο. Δεν είναι πλαίσιο ο ατλαντισμός και δεν μπορεί να δοθεί λύση μέσα στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων των ΗΠΑ. Έχουμε κουραστεί να το λέμε, θα συνεχίσουμε να το λέμε. Δεν μπορεί να βρεθεί λύση για μας μέσα από τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Λύση μπορεί να βρεθεί μέσα από τη συνεννόηση των δύο χωρών , με τη σφραγίδα του ΟΗΕ, συνδεδεμένη με δεσμεύσεις για σεβασμό των συνόρων και την άρνηση του αλυτρωτισμού. Αλλά ταυτόχρονα μια τέτοια προσπάθεια πρέπει να είναι συνδεδεμένη με προσπάθεια και από τις δύο χώρες να μειωθούν οι εθνικιστικές φωνές. Εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, και θα μας βρουν απέναντι, με πρωτοβουλίες για την πολιτική εκμετάλλευση του ζητήματος. Διότι εμείς θεωρούμε ότι σήμερα υπάρχουν ανάγκες για συλλαλητήρια μεγάλα στη χώρα μας στα οποία ο κόσμος να συμμετέχει με τις ελληνικές σημαίες ψηλά, όχι όμως για το Μακεδονικό. Αλλά γιατί έλληνες φαντάροι πάνε να πολεμήσουν στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν για ξένες δυνάμεις, γιατί το γερμανικό πολυεθνικό κεφάλαιο παίρνει την ενέργεια, παίρνει τη ΔΕΗ , παίρνει τον ΟΤΕ, γιατί τα λιμάνια μας ξεπουλιούνται σε ξένα πολυεθνικά κεφάλαια . Γι αυτούς τους λόγους, ναι, χρειάζεται να κάνουμε συλλαλητήρια και να βγούμε στους δρόμους. Δεν χρειάζεται να βγούμε στους δρόμους, κατά τη δική μας εκτίμηση, για το Μακεδονικό. Κρατάμε τους τόνους χαμηλά και δεν αισθανόμαστε πάρα πολύ καλά που είμαστε δικαιωμένοι σε αυτό το ζήτημα, ότι θα έπρεπε να έχει λυθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό το ζήτημα της ονομασίας και ότι δεν μπορεί να αποτελεί μείζον θέμα τη στιγμή που υπάρχουν ανησυχητικότατες εξελίξεις στα Βαλκάνια, που έχουν να κάνουν με την μονομερή αναγνώριση του προτεκτοράτου του Κοσόβου, μια εξέλιξη η οποία είναι δυσμενής για την ευρύτερη περιοχή. Και μια εξέλιξη στην οποία, αν η χώρα μας εμπλακεί, αναγνωρίζοντας το Κόσοβο, θα έχει κάνει ένα πάρα πολύ σημαντικό βήμα να βγάλει τα μάτια της με τα ίδια της τα χέρια. Θα αφαιρέσει όπλα από το δικό της οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση των άλλων μεγάλων ανοιχτών εθνικών ζητημάτων που έχει. Διότι δεν μας έχει μείνει άλλο όπλο πέρα από το διεθνές δίκαιο, και δεν μπορούμε το διεθνές δίκαιο να το καταστρατηγούμε.
Έρχομαι τώρα στα ζητήματα που αφορούν στα εσωτερικά του κόμματος. Έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση και νομίζω μέσα σε ένα κλίμα που δεν αντιστοιχεί με τη δυναμική που έχουμε αλλά αυτό είναι κι ένα δείγμα ωριμότητας ίσως. Δεν ερχόμαστε εδώ να φωνάζουμε υπερφίαλα και να είμαστε χαρούμενοι ότι πάμε καλά, διαπιστώνουμε τα προβλήματα και τις αδυναμίες, κι αυτό είναι ένα δείγμα ωριμότητας.
Οι περισσότεροι από δω είπαν ότι έχουμε ένα όχημα που μπορούσε να ανταποκριθεί κουτσά στραβά στα δεδομένα της προηγούμενης περιόδου, και στα δεδομένα της σημερινής περιόδου που είναι αυξημένες οι απαιτήσεις, αυτό το όχημα δεν μπορεί να τραβήξει. Και άρα πρέπει να πάρουμε αποφάσεις. Βεβαίως όχι από τη μια μέρα στην άλλη. Είπα και χθες ότι είναι ένας ζωντανός οργανισμός το κόμμα, και δεν μπορεί να πατάς το κουμπί και να αλλάζει η κουλτούρα, ο τρόπος λειτουργίας. Για να αντιμετωπίσεις όμως το οργανωτικό πρόβλημα οφείλεις να κάνεις τομές, να πάρεις αποφάσεις. Έχουν περάσει 50 μέρες από το Συνέδριο, βρισκόμαστε σε μια νέα κατάσταση με μια νέα ηγεσία, και νομίζω ότι σε πολλά συνεχίζουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία και τη λογική την προσυνεδριακή. Κυρίως όμως πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχει ένα κλίμα πολλές φορές φοβίας και καχυποψίας σε κάθε σκέψη καινοτομίας. Κι αυτό πρέπει να το ξεπεράσουμε. Βεβαίως όχι αιφνιδιαστικά, όχι επιθετικά, αλλά να συναινέσουμε ότι πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές, κάποιες τομές. Και τι έχει εξαγγελθεί από την προηγούμενη ΚΠΕ; Τρία πράγματα. Είπαμε να φτιάξουμε ένα νέο όργανο, μια Εκτελεστική γραμματεία, και δεν το περίμενα ότι θα χρειαστούν 5 βδομάδες και να μην μπορούμε να καταλήξουμε στην σύνθεσή της. Ούτε κι εγώ συμφωνώ με τον αριθμό, όμως προκειμένου να κρατιέται αυτό το θέμα πίσω, να βγει ένα 25μελές όργανο και να τελειώνουμε.
Να μην κολλήσουμε εκεί σύντροφοι, να βγει ένα όργανο και σε έξη μήνες να ξανακριθεί. Δεν μπορούμε να το κλωθογυρνάμε το ζήτημα αυτό. Το δεύτερο που είπαμε είναι να δούμε μια προς μια τις χρεώσεις μια προς μια σε όλα τα μέλη της ΚΠΕ. Κι ακούστηκε κριτική, ένα κομμάτι της οποίας έχει μια βάση, σε σχέση με το ότι υπήρξε μια δημοσιοποίηση της συζήτησης που έγινε στην ΠΓ για μια πρόταση προς την ΚΠΕ, εκεί έχει βάση. Αν όμως υπήρχε θέμα επί της ουσίας για τις χρεώσεις έπρεπε να το πείτε εδώ γιατί πρέπει να φύγουμε από δω με χρεώσεις.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την ανάγκη σύνθεσης των απόψεων, δημοκρατίας, να ακούγονται όλες οι τάσεις και όλες οι απόψεις, αλλά από την άλλη μεριά, πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν έχουμε φτάσει και στο σημείο να είμαστε συνομοσπονδία και ότι οι ιεραρχήσεις πρέπει να τίθενται στο πλαίσιο της ΚΠΕ και όχι στις τάσεις, όσον αφορά και στη σύνθεση των οργάνων και τις επιλογές των συντρόφων στα όργανα. Το θέμα του ξεπεράσματος αυτής της αδράνειας αφορά όλους μας.
Κλείνω με δύο ζητήματα που έχουν κατά τη γνώμη μου πού μεγάλη σημασία. Πρέπει να εξουσιοδοτήσουμε ως σώμα την ΠΓ στην επόμενη ΚΠΕ να φέρει ένα συγκροτημένο σχέδιο για το πώς προχωράμε σε δύο μείζονος σημασίας ζητήματα. Για το πώς σχεδιάζουμε τις αλλαγές και τις τομές που πρέπει να κάνουμε αλλά και πώς πάμε στο πρόγραμμα. Έχουμε μια σημαντική ευκαιρία μπροστά μας να μετατρέψουμε αυτό που για πολλούς είναι μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Αυτό που ακούμε από πολλούς καλοθελητές ότι δεν έχουμε προτάσεις, δεν έχουμε απόψεις, τα λένε επειδή οι προτάσεις και οι θέσεις μας δεν έχουν να κάνουν με προτάσεις και θέσεις των άλλων μεγάλων κομμάτων, δεν είναι εναρμονισμένες με την κυρίαρχη λογική. Μετατροπή σε πλεονέκτημα σημαίνει ότι πρέπει να πάμε σε μια ανοιχτή διαδικασία στην κοινωνία, να συνδιαμορφώσουμε ένα πολύ συγκροτημένο εναλλακτικό σχέδιο. Κι αυτό πρέπει να γίνει σύντομα.
Δεύτερον, είναι σαφές ότι θα υπάρξει μεγάλο στρίμωγμα από τα ΜΜΕ . Εμείς με τι σχεδιασμό απαντάμε σε αυτή τη νέα φάση; Μας αρκεί η δραστηριότητα μας στο χώρο της επικοινωνίας; Είναι σημαντική πρέπει όμως να αναβαθμιστεί. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένα συγκροτημένο σχέδιο στην επόμενη ΚΠΕ όσον αφορά τις δραστηριότητές μας στο χώρο των ΜΜΕ. Ένα σχέδιο που θα απαντά στα υπαρκτά καθημερινά προβλήματα της ΑΥΓΗΣ, δίνοντας λύση προοπτικής και όχι μπαλώνοντας διαρκώς τα προβλήματα, μακρόπνοο σχέδιο για την ΑΥΓΗ, σχέδιο για το σταθμό. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε ικανοποιημένοι που εκπέμπει μόνο στην Αθήνα για παράδειγμα. Πρέπει να γίνουν αλλαγές και τομές και ενδεχομένως να σχεδιάσουμε και άλλου είδους δραστηριότητες. Πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η ΠΓ να καταθέσει στην ΚΠΕ ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, πολιτικό, τεχνικό και οικονομικό.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS