Κατʼ αρχάς να εκφράσω τη χαρά μου, διότι ακούγοντας τον Υπουργό Δικαιοσύνης είδα να αφιερώνει σχεδόν τη μισή ομιλία του σε αβάσιμες κατηγορίες σε βάρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Χαίρομαι ειλικρινά που το κάνατε, διότι αυτό εκφράζει μία ανησυχία όχι προσωπική σας, υποθέτω, αλλά της Κυβέρνησης για την ανοδική δυναμική ενός κόμματος που δεν θέλει την εναλλαγή στο πλαίσιο του συστήματος των κομμάτων εξουσίας, αλλά επιδιώκει την ανατροπή αυτού του συστήματος και επιδιώκει μία εναλλακτική προοδευτική λύση ενάντια στον δικομματισμό, μία εναλλακτική λύση σε ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό, για μία άλλη πορεία της χώρας μας προοδευτική πορεία με ορίζοντα τον σοσιαλισμό, με δημοκρατία και ελευθερία.
Εμείς στηρίζουμε την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ απέναντι στην Κυβέρνηση και τη στηρίζουμε χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς μεμψιμοιρίες, ανεξαρτήτως από τους λόγους για τους οποίους η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατέθεσε την πρόταση. Και γιατί τη στηρίζουμε; Τη στηρίζουμε πρώτα από όλα διότι έχουμε μία Κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει μία ακραία νεοφιλελεύθερη αντικοινωνική πολιτική που προκαλεί τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και υπονομεύει το συμφέρον και το μέλλον κυρίως αυτού του τόπου, κυρίως θα έλεγα το μέλλον της νέας γενιάς.
Άκουσα από τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης συχνά καλλιεπείς ομιλίες γύρω από το θέμα μας, αλλά οι ομιλίες δεν κρίνονται από την καλλιέπειά τους ή από τον τρόπο που είναι δομημένες αλλά από το περιεχόμενό τους.
Κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, έχετε αίσθηση σε ποια κοινωνική κατάσταση ζούμε πλέον στην Ελλάδα; Έχετε αντιληφθεί ότι ζούμε σε μία περίοδο όπου καταρρέουν οι μισθοί και κυρίως οι συντάξεις; Έχετε αντιληφθεί ότι ζούμε μία περίοδο όπου ο αγροκτηνοτροφικός κόσμος θα είναι σε λίγο σχεδόν είδος προς εξαφάνιση; Έχετε αντιληφθεί ότι ο επαγγελματοβιοτεχνικός κόσμος πλήττεται συνεχώς και υποβαθμίζεται και ιδιαίτερα θα έλεγα μέσα σε αυτούς οι αυτοαπασχολούμενοι; Δεν είναι έτσι τα πράγματα; Δεν επικοινωνείτε με τον κόσμο; Ζείτε σε άλλον πλανήτη; Δεν λέμε την αλήθεια;
Και αυτά βεβαίως είναι αποτέλεσμα διαχρονικών πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί σχεδόν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 τις οποίες όμως εσείς κλιμακώνετε.
Τι κάνετε απέναντι σʼ αυτήν την κατάσταση η οποία ξέρετε ότι είναι πραγματικότητα, ότι είναι αλήθεια, γιατί δεν είναι δυνατό να μη βιώνετε κι εσείς αυτήν την πραγματικότητα; Τι κάνετε; Μας φέρατε ένα αντιασφαλιστικό τερατούργημα το οποίο σε μία περίοδο όπου οι συντάξεις καταρρέουν και το 70% των συντάξεων είναι κάτω από 600 ευρώ, έρχεται να «κατακρεουργήσει», να «σφαγιάσει» ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα πρώτα απʼ όλα των γυναικών και των νέων.
Σας λέμε: «Κάντε δημοψήφισμα γιʼ αυτό το ασφαλιστικό τερατούργημα» που κατʼ εσάς είναι μεγάλη μεταρρύθμιση. Μας λέτε ότι είναι σύνθετο θέμα και ότι δεν μπορεί να αποφανθεί ο απλός πολίτης, ότι δεν μπορεί να αποφανθεί ο λαός. Δεν κατάλαβα. Ξέρετε ποιο είναι το μόνο που καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός σήμερα και που το ξέρει πολύ καλά; Είναι οι προοπτικές συνταξιοδότησης του καθενός. Ο καθένας τις ξέρει και τις κατέχει γιατί ρωτάει, γιατί μαθαίνει, γιατί ενδιαφέρεται, γιατί είναι ζωτικό γιʼ αυτόν θέμα. Ξέρουν αυτό το θέμα οι Βουλευτές; Μία οριακή μειοψηφία μπορεί να το διαχειριστεί και δεν το γνωρίζει ο απλός πολίτης; Δεν μπορεί να γίνει συζήτηση με τον κόσμο ώστε να αποφανθεί και να πει τη γνώμη του; Φοβάστε όμως τον ελληνικό λαό. Πήρατε μία οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μειοψηφία όμως μέσα στον ελληνικό λαό και ξέρετε ότι η κατάσταση είναι φθίνουσα έκτοτε και δεν θέλετε να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό και να ζητήσετε τη γνώμη του.
Εμείς θα αγωνιστούμε και πιστεύουμε ότι θα πρωτοστατήσουμε ώστε αυτό το νομοσχέδιο-τερατούργημα για την ασφάλιση, αν περάσει τελικά από τη Βουλή, να μην εφαρμοστεί και να ακυρωθεί στην πράξη. Αγωνιζόμαστε όχι μόνο για να μην εφαρμοστεί το δικό σας τερατούργημα, αλλά για να ακυρωθούν στην πράξη και οι νόμοι Ρέππα που ψήφισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο παλαιότερος νόμος Σιούφα που ψήφισε η τότε κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη γιατί είναι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Για μας δεν υπάρχουν κακές μειώσεις των συντάξεων που κάνει η Νέα Δημοκρατία και καλές μειώσεις των συντάξεων που κάνει ο νόμος Ρέππα και δεν τις ευλογούμε. Για μας αυτοί οι αντιασφαλιστικοί νόμοι πρέπει να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων.
Υπάρχει τρίτος δρόμος, εναλλακτικός δρόμος για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος και για την αναβάθμισή του, για τη στήριξη των συντάξεων και των παροχών υγείας του ασφαλιστικού συστήματος και αυτόν τον εκθέσαμε με τον πιο υπεύθυνο τρόπο μέσα στη Βουλή των Ελλήνων με την πρόταση που καταθέσαμε ως κοινοβουλευτική ομάδα.
Την ίδια ώρα που ακολουθείτε αυτήν την πολιτική με τις συντάξεις, βλέπουμε να ακολουθείτε ανάλογη πολιτική με τους μισθούς. Η εισοδηματική πολιτική του τρία και κάτι για τους μισθούς στο δημόσιο, για τις αυξήσεις στο δημόσιο και για τις συντάξεις είναι πολιτική άγριας λιτότητας η οποία μειώνει το εισόδημα των εργαζομένων.
Μετά λύπης μου θέλω να πω ότι σήμερα άκουσα πως η πλειοψηφία της Γ.Σ.Ε.Ε., η πλειοψηφία Π.Α.Σ. και Δ.Α.Κ.Ε., σε μία ώρα που η Αξιωματική Αντιπολίτευση καταθέτει πρόταση μομφής στην Κυβέρνηση, συνυπέγραψε με τον Σ.Ε.Β. μία άκρως ετεροβαρή και αρνητική συμφωνία για τη συλλογική σύμβαση, μία συμφωνία η οποία προβλέπει αυξήσεις ένα ευρώ από 1 Ιανουαρίου 2008, αθροιστικά για το 2008 αυξήσεις 4,4% κατά μέσο όρο και 3,5% για το 2009, μία διετή σύμβαση. Αυτό είναι «θείο δώρο» προς την Κυβέρνηση που της το κάνει η πλειοψηφία Π.Α.Σ. και Δ.Α.Κ.Ε. της Γ.Σ.Ε.Ε. σε μία στιγμή έντασης των κοινωνικών αγώνων, έντασης των αγωνιστικών προσπαθειών του ελληνικού λαού.
Το συνδικαλιστικό κίνημα μπορούσε να διεκδικήσει πολύ περισσότερα. Ακολουθεί μία πολιτική η οποία δυστυχώς βοηθάει την Κυβέρνηση, βοηθάει την εργοδοσία και μειώνει το πραγματικό εισόδημα αυτών που αμείβονται με τα κατώτερα ημερομίσθια και τον κατώτερο μισθό στην Ελλάδα.
Διότι ξέρουμε την κατάσταση του κατώτερου μισθού και του κατώτερου ημερομίσθιου, που αφορά πρώτα από όλα τους νέους της πατρίδας μας. Έχουν καταρρεύσει κυριολεκτικά. Μιλάμε για μισθούς της τάξεως των 500 ευρώ και κάτι. Αυτοί είναι οι μισθοί της κατώτατης εθνικής συλλογικής σύμβασης. Και σε μία περίοδος σαν και αυτή όπου ο επίσημος πληθωρισμός καλπάζει με 4,5%, αν και φαλκιδευμένος, ενώ η ακρίβεια έχει τιναχτεί σε πελώρια ύψη, ερχόμαστε με τέτοιους είδους συλλογικές συμβάσεις να συντηρήσουμε τη μείωση των πραγματικών εισοδημάτων για τους κατώτερα αμειβόμενους, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και που ξέρουμε ότι οι μισθοί τους βρίσκονται σε πραγματικό επίπεδο κάτω από τα επίπεδα της δεκαετίας του ʼ80.
Αυτές τις πολιτικές εμείς τις καταδικάζουμε και τις αποδοκιμάζουμε. Είναι πολιτικές που συντηρούν τη φτώχεια, την κοινωνική αδικία, τις κοινωνικές ανισότητες και οδηγούν σε απόγνωση και σε κοινωνικές εκρήξεις.
Εάν η Κυβέρνηση με την περιστασιακή της οριακή πλειοψηφία περάσει αυτή τη δοκιμασία της πρότασης δυσπιστίας, δεν θα γλιτώσει την πρόταση μομφής που έχει αρχίσει και αναπτύσσεται στην κοινωνία σε βάρος της, την πρόταση μομφής από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Συνεχίζοντας αυτή την πολιτική, πρέπει να ξέρει η Κυβέρνηση ότι οι μέρες της είναι μετρημένες.