Από το ίδιο το περιεχόμενο που δίνει στη συνταγματική αναθεώρηση ο Πρωθυπουργός προκύπτει ότι δεν έχει καμιά σχέση η επιχειρούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος με τις κοινωνικές ανάγκες, τις πολιτικές προτεραιότητες και τα σύγχρονα θεσμικά διακυβεύματα. Η κυβέρνηση δίνει μία συγκυριακή, επικοινωνιακού χαρακτήρα διάσταση, προωθώντας την συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού αντί των αναγκαίων δημοκρατικών, θεσμικών, περιβαλλοντικών τομών.
Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται ότι συναινεί και θέλγεται από μια νέα επιφανειακή και ανούσια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση έτσι ώστε τα μεγάλα καθημερινά προβλήματα πολιτικής να μένουν στο περιθώριο επειδή ακριβώς και σ΄ αυτά διαμορφώνονται βαθύτερες συναινέσεις.
Ο χωρισμός και οι διακριτοί ρόλοι κράτους-εκκλησίας αποτελεί μείζον ζήτημα, το οποίο, παρότι έχει τεθεί από ετών και προκύπτει με την έννοια των αρνητικών του συνεπειών καθημερινά, φαίνεται ότι διαμορφώνει ένα πεδίο συναίνεσης ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, με την έννοια του να μην θιγεί επί της ουσίας.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, αναδεικνύεται ως προτεραιότητα των δύο κομμάτων η αποδοχή του πολιτικού ρόλου και της πολιτικής-εκλογικής επιρροής της Εκκλησίας. Γι αυτό άλλωστε αφ΄ ενός μένουν αφορολόγητες και ανεξέλεγκτες οι εισπράξεις του παγκαριού, αφ΄ ετέρου ψηφίστηκαν από την κυβερνητική πλειοψηφία τα ανώτατα Εκκλησιαστικά Ιδρύματα που θα διαμορφώσουν και μια νέα επετηρίδα πιστών του σφιχτού εναγκαλισμού κράτους και εκκλησίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS