Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Βουλευτής Βʼ Αθηνών
Στην Ελλάδα, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, της ποικιλίας των κλιματικών της τύπων, της ορογραφικής της διαμόρφωσης και της ιστορίας της, τα είδη φυτών και ιδιαίτερα δένδρων, παρουσιάζουν πολύ μεγάλη γενετική βιοποικιλότητα, η οποία όμως δεν έχει ερευνηθεί παρά ελάχιστα. Η σημασία της βιοποικιλότητας των ειδών είναι προφανής για την οικολογική ισορροπία, σταθερότητα και λειτουργία των αναδραστικών μηχανισμών ενός οικοσυστήματος. Όσο περισσότερα είδη μετέχουν στη σύνθεση ενός οικοσυστήματος τόσο μεγαλύτερη σταθερότητα παρουσιάζει το οικοσύστημα. Η Ελλάδα αναλογικά με την έκτασή της εμφανίζει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προστασία της βιοποικιλότητας σε όλα της τα επίπεδα επιβάλλεται από την ανάγκη ορθολογικής και αειφορικής διαχείρισης των φυσικών πόρων, συνεπώς για την επιβίωση του ίδιου του ανθρώπου.
Πιο ειδικά απαιτείται η προστασία, η διάσωση και η ανάδειξη όλων των ελληνικών αυτοχθόνων φυλών κατοικίδιων ζώων (π.χ. ελληνικός βούβαλος, ελληνική βραχυκερατική, πρόβατο Φλωρίνης-Πελαγονίας και Σαρακατσάνικο, αίγες Σκοπέλου, ιπποειδή Σκύρου και Πίνδου), η βελτίωση των συνθηκών εκτροφής και αναπαραγωγής τους, η επανένταξή τους στις κοινωνικές δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών στις οποίες διαβιούν, η καταγραφή και διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε φυλής και την στήριξη και βελτίωση της ελληνικής βιολογικής κτηνοτροφίας.
Οι αυτόχθονες φυλές ζώων στη χώρα μας δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, λόγω των χαμηλότερων αποδόσεών τους σε σύγκριση με τις ξενικές φυλές και οι πληθυσμοί τους βρίσκονται σε ραγδαία μείωση. Ωστόσο λόγω των πρόσφατων διατροφικών σκανδάλων και της αγροτικής πολιτικής της ΕΕ υπέρ της βιολογικής κτηνοτροφίας, παραγωγής προϊόντων Π.Ο.Π. (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) κλπ. έχει αρχίσει να αυξάνεται το ενδιαφέρον των αγροτών και των καταναλωτών για τις αυτόχθονες φυλές, οι οποίες έχουν χαμηλό κόστος διαβίωσης, υψηλή προσαρμοστικότητα στο φυσικό περιβάλλον και αντοχή στις διάφορες ενδημούσες ασθένειες, ενώ είναι οι πλέον κατάλληλες για την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός πολλών φυλών είναι ήδη πολύ χαμηλός και απειλούνται με εξαφάνιση αρκετές εξ αυτών.
Ουσιαστική συμβολή στην προσπάθεια διάσωσης και διάδοσης εγχώριων φυλών αποτελεί η αναβίωση της παραδοσιακής αγροτικής ζωής, π.χ. στη διοργάνωση εκθέσεων εγχώριων κτηνοτροφικών προϊόντων και αυτοχθόνων ζώων με στόχο την ενημέρωση του αγοραστικού κοινού για τα πλεονεκτήματά τους, στην αναπαράσταση παραδοσιακών εργασιών της ελληνικής υπαίθρου, με παράλληλη ενίσχυση όλων των φορέων, ιδιοκτητών και παραγωγών εγχώριων φυλών.
Συγκεκριμένα, πρέπει να καταργηθεί το γεωγραφικό κριτήριο της ετήσιας επιχορήγησης ανά κεφαλή των ιδιοκτητών αυτοχθόνων φυλών (Μέτρο 3.7 του ΕΠΑΑ) γιατί συν τοις άλλοις αποθαρρύνει τη διάδοση των φυλών αυτών εκτός της κοιτίδας τους. Πρέπει να υπάρχει συσχέτιση των προγραμμάτων ενίσχυσης των αυτοχθόνων φυλών ζώων (Μέτρο 3.7 του ΕΠΑΑ) και των προγραμμάτων προώθησης της βιολογικής κτηνοτροφίας (Μέτρο 3.2 του ΕΠΑΑ). Πρέπει να υπάρχει συσχέτιση των προγραμμάτων ενίσχυσης των αυτοχθόνων φυλών (Μέτρο 3.7 του ΕΠΑΑ) με τα προγράμματα ενίσχυσης των νέων αγροτών (Μέτρο 3.1 του ΕΠΑΑ-ΑΥ).
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Προτίθεται να οργανώσει το έργο διάσωσης και ανάδειξης όλων των ελληνικών αυτοχθόνων φυλών κατοικίδιων ζώων, προκειμένου να διασφαλιστεί η καταγραφή και διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε φυλής καθώς και η στήριξη και βελτίωση της ελληνικής βιολογικής κτηνοτροφίας;
Ο ερωτών βουλευτής
Μιχάλης Παπαγιαννάκης