Μιλώντας σε πολιτική εκδήλωση στον Πύργο και αναφερόμενος στα προβλήματα των πυρόπληκτων, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων:
«...Για μας στην αριστερά, υπάρχει μια βαθύτερη αιτία που σχετίζεται με την καταστροφή του περασμένου καλοκαιριού. Και η αιτία αυτή ήταν η έλλειψη σαφούς νομοθετικής προστασίας για τα δάση. Η υπονόμευση του άρθρου 24, η ενθάρρυνση και η ανοχή στις καταπατήσεις δασικών εκτάσεων, η απουσία κτηματολογίου, η προεκλογική περίοδος, που δημιουργούσε προσδοκίες ότι τυχόν καμένες δασικές εκτάσεις θα αποχαρακτηριζόντουσαν, όλα αυτά δημιουργούσαν μια κατάσταση υψηλού κινδύνου. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο βασικός υπαίτιος για τις δασικές πυρκαγιές, είναι τα κενά και οι ασάφειες στην εφαρμογή των νόμων.
Αυτό είναι ένα θέμα ταμπού, που για κάποιον λόγο τα κόμματα εξουσίας δεν θέλουν να συζητιέται δημόσια. Γιατί οι καταπατήσεις δασικών εκτάσεων είναι μια εξαιρετική φάμπρικα μικρών και μεγάλων ρουσφετιών και πελατειακών σχέσεων. Γι αυτό δεν θέλουν να πολυσυζητιέται αυτό το θέμα. Η δική μας θέση είναι ότι τοπική ανάπτυξη υπάρχει μόνο σε αρμονία και σεβασμό με το περιβάλλον. Και ότι στις εποχές που ζούμε, η φροντίδα του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου είναι ζήτημα υψίστης προτεραιότητας.
Εμείς προσπαθήσαμε να βάλουμε όλα αυτά τα θέματα σε συζήτηση. Σε ποιο σημείο έφτασε η κυβέρνηση για να αποφύγει αυτή τη συζήτηση; Για ν μην βρεθεί υπόλογη; Κατέφυγε στο παραμύθι της ασύμμετρης απειλής. Ο πρωθυπουργός ντύθηκε ασύμμετρη απειλή και πήγε να κάνει σύσκεψη στο Πεντάγωνο – και καλά, η χώρα δέχεται επίθεση. Ήταν η πιο ατυχής και η πιο γελοία στιγμή της πολιτικής επικοινωνίας στην πρόσφατη ιστορία μας...»
«...Πριν καλά καλά σβήσουν οι φωτιές, πλάκωσαν οι επενδυτές. Να φτιάξουμε ξενοδοχειακές μονάδες εδώ, ξενοδοχειακές μονάδες εκεί, να βοηθήσουμε στην ανοικοδόμηση των καμένων. Ήταν σαφές ότι η ύπαρξη προστατευόμενων δασών εμπόδιζε τα αναπτυξιακά τους σχέδια....Όλα αυτά πατάνε βέβαια με κάποιον τρόπο στον πόνο και στην αγωνία του κόσμου, να εξασφαλίσει την ζωή του. Αλλά η ανάπτυξη δεν έρχεται αν βάλουμε τους μεγαλοξενοδόχους στον Καϊάφα. Ούτε αν χτίσουμε ολόκληρα χωριά με παραθεριστικές κατοικίες. Είναι τόσο οργανωμένοι, που δεν θα αφήσουν στον τόπο ούτε δραχμή. Ρωτήστε τι γίνεται σε άλλες περιοχές με ανάλογες τουριστικές επενδύσεις, στην Θεσπρωτία, στην Κρήτη ή στην Ρόδο. Μόνο θέσεις γκαρσονιών, εποχιακές, χωρίς ρεπό, χωρίς ασφάλιση, χωρίς ωράριο. Δουλειές για ιθαγενείς. Αυτή είναι η ανάπτυξή τους. Μια πειρατεία εις βάρος του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας. Η δική μας άποψη είναι σταθερή. Ανάπτυξη υπάρχει μόνο αν διασφαλιστεί η ισορροπία με το περιβάλλον, η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς, η μικρή κλίμακα με ήπιες λειτουργίες, η συνύπαρξη με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες....»
«...Πέρασαν όμως οι εκλογές και φάνηκε η ωμή πραγματικότητα. Είναι προφανές ότι κανένα σχέδιο δεν υπάρχει για την αποκατάσταση, πέρα από τις εξαγγελίες. Ούτε μέτρα για την αναγέννηση του δάσους, χαρτογράφηση των δασικών εκτάσεων και κτηματολόγιο. Ούτε τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα. Και κυρίως ένα σχέδιο ανασυγκρότησης και αναδιάρθρωσης της αγροτικής παραγωγής.
Η περιοχή, μέσα από την συμφορά ου την βρήκε, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρότυπο παραγωγικής ανασυγκρότησης, με στροφή στις βιολογικές καλλιέργειες, την βιολογική κτηνοτροφία, τον ήπιο οικοτουρισμό. Υπάρχουν πάνω σε αυτά προτάσεις από επιστημονικούς φορείς. Είναι η μοναδική προοπτική να μην εγκαταλειφθεί ο τόπος από τους κατοίκους, να μην καταστραφεί από τους κερδοσκόπους μεγαλοεπενδυτές και να μπορέσει να αναπτυχθεί με ήπιο και οργανωμένο τρόπο...
Αυτά είναι εφικτά πράγματα. Αλλά η εξουσία που έχουμε, απεχθάνεται τα σχέδια και θεωρεί την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος περιττή σπατάλη. Το μόνο που ξέρει είναι να ρυθμίζει τα πράγματα μέσω της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Αν παραδοθεί σε αυτούς η Ηλεία, το μέλλον της δεν είναι ευοίωνο. ..
Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να απαλλαγούν μια και καλή από τα δεσμά των πελατειακών σχέσεων, να σταματήσουν να περιμένουν πότε οι πολιτευτές της περιοχής θα τραβήξουν την προσοχή των υπουργών στο πρόβλημά τους. Πρέπει επίσης να απελευθερωθούν από την παρανόηση για το πόσο ωφέλιμοι είναι οι μεγαλοκαρχαρίες στο κοινωνικό σύνολο. Πρέπει οι ίδιοι οι άνθρωποι της περιοχής να διεκδικήσουν με αποφασιστικό τρόπο αυτά που δικαιούνται. Να επιβάλλουν το δικό τους σχέδιο ανασυγκρότησης, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Η ηττοπάθεια, η παραίτηση, οι σχέσεις εξάρτησης δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Αυτό ας το έχουμε υπ όψιν μας. Η κινητοποίηση και η αποφασιστικότητα είναι που δημιουργούν ευνοϊκές καταστάσεις, και ανοίγουν δρόμους που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Η εξουσία τρέμει τις κοινωνίες που οργανώνονται, που κινητοποιούνται, γιατί δεν μπορεί να τις αγνοήσει, να κάνει ότι δεν τις ακούει. Αυτό είναι το μήνυμά μας προς την τοπική κοινωνία της τραυματισμένης Ηλείας....»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS