Παρά το γεγονός ότι, πριν ακόμα «στεγνώσει το μελάνι» στο κείμενο της απόφασης της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ξανάρχισαν οι συμμαχικές υποδείξεις από πλευράς ΗΠΑ και η επίδειξη αδιαλλαξίας από την ηγεσία της ΠΓΔΜ, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Τα σχέδια του Μπους δεν πέρασαν στο Βουκουρέστι! Ο πλανητάρχης δεν κατάφερε να προωθήσει την υπόθεση της ένταξης στο ΝΑΤΟ της Ουκρανίας και της Γεωργίας, αλλά και της ΠΓΔΜ. Η «παλιά» Ευρώπη, με επικεφαλής τη Γερμανία και τη Γαλλία, σήκωσε το ανάστημά της. Και ήταν αυτό το δεύτερο ρήγμα στη συνοχή της βορειοατλαντικής συμμαχίας, μετά το πρώτο ρήγμα το 2003, με αφορμή, τότε, τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ. Η ηγεμονία των ΗΠΑ και το ίδιο το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να βλέπουν απόλυτα αισιόδοξα την μακροημέρευση τους τον 21ο αιώνα.
Όσο για την ονομασία της ΠΓΔΜ, η εκκρεμότητα συνεχίζεται. Ήδη διαμορφώνεται πλαίσιο για τη νέα διαπραγμάτευση.
Οι ΗΠΑ βιάζονται - και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό - να κλείσει το θέμα της ονομασίας. Όμως δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να χειραγωγήσουν τις διαπραγματεύσεις και αυτό σίγουρα είναι πολύ κακό.
Στην ΠΓΔΜ προσανατολίζονται σε πρόωρες εκλογές, παρά τις εκκλήσεις, του εμφανιζόμενου ως πιο ρεαλιστή προέδρου τους. Άρχισε να φουντώνει ο εθνικισμός και η αδιαλλαξία χωρίς …αιτία.
Στη χώρα μας, ο πειρασμός της εκμετάλλευσης των δεδομένων του Βουκουρεστίου για εσωτερικές, ακόμα και εκλογικές, σκοπιμότητες, δεν έχει εγκαταλείψει τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, το αντίθετο μάλιστα.
Παράλληλα, οι αρμόδιοι τηρούν σιγή για πιθανά ανταλλάγματα προς την ΝΑΤΟική πλευρά, ενώ δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη η επανεμφάνιση του κ.Σαμαρά, που χαντάκωσε το Μακεδονικό την προηγούμενη δεκαετία, υποστηρίζοντας, εκ νέου, «σκληρή» γραμμή ως προς την ΠΓΔΜ (συγνώμη, τα ...Σκόπια).
Δεν ξεκινάμε από μηδενική βάση το νέο κύκλο διαπραγματεύσεων, που πρέπει να μην καθυστερήσουν και να ολοκληρωθούν σε εύλογο διάστημα, πάντα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Επιδίωξή της χώρας μας είναι μια ονομασία σύνθετη, αποδεκτή και από τις δύο χώρες. Η συνεννόηση έχει τις δυσκολίες της, όμως και οι δύο λαοί έχουν όφελος να τα βρουν και στην ονομασία, σε κάποιο σημείο της γέφυρας.
Ας μην απολυτοποιούμε τις «κόκκινες γραμμές». Όπως είπε στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή ο Αλ.Αλαβάνος, «θέλει προσοχή η κόκκινη γραμμή και τα μεγάλα λόγια... είμαστε αντίθετοι σε ένα παιχνίδι πλειοδοσίας πάνω σ΄αυτό το ζήτημα».
Ευελιξία, λοιπόν και αποφασιστικότητα. Κατανόηση και των ζητημάτων ταυτότητας που προβάλλουν οι γείτονες μας. Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας η παρουσία μιας σταθερής κρατικής οντότητας σ΄αυτήν την περιοχή των βορείων συνόρων μας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS